مجله تخصصی معماری حامی نو

  چکيده

شهر و اقليم، دو سيستم انسان­ساخت و طبيعی هستند که تأثيرگذاری تنگاتنگی بر يکديگر دارند. اقليم، تا آنجا که با آسايش انسان رابطه برقرار مي­کند، نتيجه عواملی، چون: تابش آفتاب، دما و رطوبت هوا، وزش باد و ميزان بارندگی است. اقليم هر مکان جغرافيايی، شرايط مناسب ويژه­ای دارد که در عين حال، محدوديت­هايی را نيز در زمينه طراحی شهری به همراه دارد. در طراحی فضاهای مختلف شهر؛ نظير: ساختمان­ها، فضاهای سبز، معابر و غيره، علاوه بر توجه به کيفيت­های عملکردی، بصری و زيباشناختی، عنايت به نوع اقليم شهر و رعايت ضوابط طراحی اقليمی ضروری است؛ و بی توجهی به اين مسأله، مشکلات خاصی را در شهر اصفهان و فعاليت­های شهری آن ايجاد کرده است؛ مواردی نظير: جلوگيری از جريان هوای مطبوع در فضاهای شهری و ساختمان ها و آب­گرفتگی معابر و غيره. پژوهش حاضر از نوع تحليلی است که در آن، نوع اقليم شهر اصفهان و نيز وضعيت عناصر اقليمی باد و بارش با تأکيد بر ملاحظات طراحی شهری مورد بررسی و تحليل شده است. برای تحليل عناصر اقليمی از داده­های سال­های 1350 تا 1383 ايستگاه سينوپتيک اصفهان استفاده شده است.

برای دانلود فایل PDF اصل مقاله اینجا کلیک کنید.

رمز عبور فایل ها www.hamino.ir می باشد.

• مطلب بعدی :
  طراحی داخلی آپارتمان مدرن با تم رنگی تیره
• مطلب قبلی :
  آپارتمان های درهم تنیده در سنگاپور