مجله تخصصی معماری حامی نو

موزه منیل از میان خانه های پارکی در در تگزاس ناگهان سر برافراشته است . این خانه ها بخش کامل مجموعه ای از حجم ها و مصالح ساده است که در تاریخ شهرهای آمریکایی ریشه دارد به شمار می رفت .

در طراحی سقف این ساختمان یک صفحه برگی شکل بتون مسلح با سطح سفید که از تیر آهنی مشبک آویزان شده است به کار رفته که عملکرد این سقف های سینوسی تهیه و کنترل نور ورودی به فضا است . این برگ های بتونی در طول فضاهای داخلی و راهروها و فضای بار خارج امتداد یافته تاجایی که با عناصر طبیعی اطراف پارک مماس شده و جریان دائمی فضا را سازماندهی می کند و هر قسمتی از سیرکولاسیون را در طول نمایشگاه همراهی می کند .

عناصر شفاف در این مجموعه ، منحصر به تعدادی عناصر سیرکولاسیون مثلا در باغی همیشه سبز است . یا در کارگاه های تعمیر و نگهداری آثار هنری . دیوار ها از چوب درخت سدر ساخته شده و به قاب فلزی متصل شده اند و مانند ستون فولادی ساده و سفید رنگ یاد آور ایوان بلندی است که در خانه جنوبی این منطقه به وفور استفاده می شود .

در قیاس با مرکز ژرژ تکنیک استفاده شده در موزه منیل بسیار پیشرفته تر است چه از لحاظ ساختار ، مواد ، سیستم کنترل آب و هوایی و ... . ولی در مقایسه با آن تظاهر و خود نمایی تکنولوژی نیست . ژرژ پمپیدو یک تقلید شوخی آمز و تظاهر و رخ کشیدن تکنولوژی است نه استفاده از تکنولوژی ولی منیل با ظاهر آرام و فروتن خود به لحاظ تکنیکی و علمی از آن فراتر است .

 عکس ها، پلان ها و مطالبی که برای   موزه منیل در تگزاس آمریکا از آثار معماری رنزو پیانو در این پست قرار گرفته اند می توانند در درس های مبانی نظری، معماری معاصر و معماری جهان در دوره ی کارشناسی و سیر اندیشه در معماری، در دوره ی کارشناسی ارشد و همچنین به عنوان نمونه موردی خارجی موزه برای تحلیل در مطالعات طراحی معماری برای دانشجویان در درس طرح معماری مفید واقع شوند.

• مطلب بعدی :
  فراخوان کنفرانس ملی علوم مهندسی، ایده های نو 8
• مطلب قبلی :
  قاعده ی لاضرر و رعایت آن در اصول معماری و شهرسازی اسلامی